Weinig mensen die een toefje fijne nekhaartjes, de kromming van een oorschelp of de satijnachtige glans op het gespannen vel rond een schouder met zoveel aandacht en tederheid kunnen schilderen. We gaan er geen artistiek verantwoord gezwets rond draaien, ga gewoon kijken naar de adembenemende overzichtstentoonstelling As sweet as it gets van Michaël Borremans, nog tot 03/08/2014 in de Brusselse BOZAR. Wees voorbereid op ontroering.
In galerie Zeno X, een prachtig gerenoveerd fabriekspand in Borgerhout, worden momenteel 10 werken van Michaël Borremans tentoongesteld onder de titel “The people from the future are not to be trusted”, naar een uitspraak van zijn dochter.
Het werk van Borremans is mysterieus, donker en desolaat maar ook mooi, kwetsbaar en ontroerend (voor wie het wil zien). Er zit zowel kalmte als angst in, waardoor het meestal gepaard gaat met een dubbelzinnig, ongemakkelijk gevoel. Een dode kip, een verpieterde kamerplant, een bleek meisje dat een vreemdsoortige raket in de armen klemt, een man met een baard die bij nader inzicht niet uit woeste haren, maar uit stront bestaat (of dat doet de titel “Shitbeard” toch vermoeden). Vrolijk word je er niet van, maar dat doet weinig echte kunst.
Als je al niet uit je sokken geblazen wordt door de monumentale afmetingen van sommige werken, dan zal je het wel zijn door de adembenemende echtheid van de geschilderde figuren. Sta je er een tijdje naar te kijken, dan zou je bijna zweren dat de afgebeelde figuren of voorwerpen fysiek aanwezig zijn in de ruimte. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat de schilder van opleiding fotograaf is. Misschien heeft hij van daaruit dat onvoorstelbare talent ontwikkeld om het spel van licht en schaduw zo hyperrealistisch weer te geven.
Dit talent komt (naar onze bescheiden en niet artistiek onderbouwde mening) het beste tot zijn recht wanneer hij vochtige oppervlakken schildert, zoals het bruingesmeerde gezicht van de figuur op bovenstaand doek. Meteen ook onze favoriet uit deze tentoonstelling. Het werk heet “The Angel” en toont een androgyne gedaante in een ouderwetse roze jurk (aanvankelijk dachten wij dat het om een man ging, maar nader speurwerk leert ons dat Hannelore Knuts model zou hebben gestaan) op een magistraal doek van 2 op 3 meter.
Geen enkele foto doet recht aan dit schilderij, maar misschien kunnen bovenstaande teasers toch enkelen ertoe bewegen om de engel met een bezoek in levende lijve te vereren.
Nog tot 12 oktober in galerij Zeno X in Borgerhout. Een overzicht van de tentoongestelde werken vind je op de site van Zeno X.
ondergrauw 